دهانت مهربان بود - غلامرضا بروسان

 

چشم های تو درشت بودند با مژه های زیبا

            و صورت گرد تو

            مثل کاسه ی ماه بود

            و پاهایت که می آمدند تا مرا در گوشه ای پیدا کنند

            مرا چون واشری، چون لبه ی ریش ریش فرش

            یا «پلنگی از کار افتاده»

 

            چشم های تو مهربان بودند

            دهانت مهربان بود

            و گنجشک ها واقعا می آمدند

            از گوشه ی لبت آب می خوردند.