*شکوفه
هوا، عاشقانه بهاری‌ست
درختان شکوفه می‌خوانند
و زمین که از سیاهی آکنده است
فریاد می‌کشد
بهار آمد ... بهار آمد...!
-صورتی‌تر از...، ارمغان ارسطو،1399
*شکوفه
هوا، عاشقانه بهاری‌ست
درختان شکوفه می‌خوانند
و زمین که از سیاهی آکنده است
فریاد می‌کشد
بهار آمد ... بهار آمد...!
-صورتی‌تر از...، ارمغان ارسطو،1399
تلخی بی تو بودن
تنها، -تنهایی- نیست
چیزی درست به اندازه تو
به وزن تو
و به زیبایی تو
بر من سنگینی می‌کند
به گمانم این نیستی
تا وقتی که هستم
باقی خواهد ماند
و من به همین هم قانعم!
منبع:
عزیزی، جمشید (۱۳۹۹). صورتی‌تر از... ارمغان ارسطو. شابک ۹۷۸-۶۲۲-۹۶۱۱۴۴-۹.